ما منتظران مهدی موعودیم

هاجر گونه در صحرای اندیشه ام سرگردان میشوم و به این سو وان سو میدوم ودر نهایت باتنی خسته وبا دل شکسته در گوشه ای مینشینم و ان گاهست که باور میکنم لبخند از وجودم هجرت کرده در کوچه پس کوچه نا ملایمات قدم میزنم چهره ام همانند شهری سیل زده بدست بارانهای اندوه واندیشه ام را همانند ویرانه ای که بدست بادهای غم ویران شده میبینم اما میدانم کسی خواهد امد پلیدی غم را از چهره خواهد زدود وروز های نو را بخاطر خواهد اورد این هم تقدیم به تو اقای مهربونم